Edwin Jędrkiewicz

---

Życiorys

Pierwotnie nosił imię Rosenfeld, które odziedziczył po swoim ojcu Wiktorze. Po matce, Amelii z Jędrkiewiczów, przyjął nazwisko Jędrkiewicz. Ukończył swą edukację w szkole średniej w Lwowie, a następnie podjął studia na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza, gdzie zgłębiał filologię klasyczną oraz filozofię.

W swojej karierze zawodowej pracował jako nauczyciel zarówno w Lwowie, jak i w Ołomuńcu. W 1914 roku jego życie uczuciowe połączyło się z Stefanią Brylińską poprzez zawarcie związku małżeńskiego. W latach 1920–1924 piastował zaszczytną funkcję prezesa lwowskiego Związku Literatów. Dodatkowo, był reprezentantem na zjeździe Związku Zawodowego Literatów Polskich, który odbył się 4 lutego 1922 roku w Warszawie.

Pod koniec lat 20. XX wieku zdecydował się na przeniesienie do Gdańska, gdzie aktywnie angażował się w życie kulturalne i edukacyjne, pracując w miejscowym gimnazjum oraz organizując wydarzenia teatralne. W czasie II wojny światowej, gdy Lwów został zajęty przez ZSRR, spędził pewien czas w Lwowie, gdzie uczył w szkole średniej, a także przebywał w Jaremczach. W roku 1944 został zmuszony do ewakuacji przez Niemców na Węgry.

Po powrocie do Polski osiedlił się w Gdańsku, gdzie kontynuował pracę nauczycielską. W tym czasie pełnił również rolę kustosza Biblioteki Miejskiej i był jednym z aktywnych organizatorów życia kulturalnego na Wybrzeżu, a w latach 1946–1948 sprawował funkcję pierwszego prezesa gdańskiego oddziału Związku Literatów Polskich. Od 1951 roku mieszkał w Poroninie, gdzie zmarł podczas wizyty w Mediolanie. Jego prochy spoczęły w Torre Pellice we Włoszech.

W swoich dziełach eksplorował istotne zagadnienia psychologiczno-moralne, a jego twórczość charakteryzowała się bogatą symboliką oraz metaforyką. Często sięgał po konwencje fantastyczne. Jako tłumacz przetłumaczył z łaciny między innymi dzieła Apuleiusa i Erazma z Rotterdamu, a także pisma Andrzeja Frycza Modrzewskiego, w tym jego prace dotyczące reformy Rzeczypospolitej. Przygotował także Antologię poezji polsko-łacińskiej z lat 1470–1543.

Twórczość (wybór)

Edwin Jędrkiewicz był utalentowanym twórcą, którego dzieła w znaczny sposób wpłynęły na polską literaturę. Niektóre z jego najważniejszych prac to:

• „Saul król” (1923) – dramat,
• „Czerwony młyn” (druk fragmentów 1920–1921) – dramat,
• „Świątki i centaury” (1921, II wyd. 1958) – opowiadania,
• „Pieśń o ogniu i wodzie” (1924) – poezje,
• „Jędrek i szczęście” (1929) – opowiadania,
• „Sąd” (1934) – opowiadania,
• „Droga z Martynowic” (1938) – powieść,
• „Gra” (1960) – opowiadania,
• „Daimonion Ti” (1962) – powieść,
• „Kukły mistrza Damiana” (1966) – powieść,
• „Wender, wender, aryjani!” (1968) – powieść.

Jego różnorodność gatunkowa, obejmująca dramaty, opowiadania, poezje oraz powieści, świadczy o bogatym dorobku artystycznym i literackim. Każde z tych dzieł wnosi coś wyjątkowego do polskiej kultury.

Tłumaczenia (wybór)

W poniższej sekcji przedstawiamy wybór tłumaczeń autorstwa Edwina Jędrkiewicza, które obejmują różnorodne dzieła literackie i filozoficzne.

• Benito Mussolini, Mowy,
• Apuleius, Metamorfozy, albo Złoty osioł,
• Andrzej Frycz Modrzewski, Dzieła wszystkie,
• Erazm z Rotterdamu, Pochwała głupoty,
• Andrzej Wiszowaty, O religii zgodnej z rozumem,
• Andrzej Krzycki, Poezje; Dzieła wszystkie.

---

Oceń: Edwin Jędrkiewicz

---