Stefan Kołomłocki

Po zakończeniu edukacji, Kołomłocki wstąpił do Legionów Polskich, gdzie jego pierwsze kroki stawiał w Departamencie Wojskowym Naczelnego Komitetu Narodowego. W 1916 roku pracował w szpitalu Komendy Grupy w Kozienicach. Z tego okresu pochodzą jego znakomite studia portretowe oraz pejzaże, które zachwycają do dziś.

W latach 1920-1923 Kołomłocki był nauczycielem rysunku w gimnazjum państwowym w Brzesku, a później przeniósł się do Czarnkowa, Kościana oraz Środy Wielkopolskiej. Był współzałożycielem drużyn harcerskich w placówkach, gdzie uczył, co miało istotny wpływ na rozwój harcerstwa w tych regionach. Współpracował z Kazimierzem Rosinkiewiczem jako ilustrator jego prac literackich, a sam również pisał opowiadania związane z tematyką harcerską.

Jednym z jego ambitnych projektów było stworzenie muzeum, które miało opowiadać o życiu polskich uczniów w różnych epokach. Kołomłocki zmarł tragicznie podczas wypadku na wycieczce z młodzieżą, co wstrząsnęło społecznością lokalną. Pochowany został na poznańskim cmentarzu Górczyńskim.

Warto również zaznaczyć, że bratem Stefana Kołomłockiego był Władysław Kołomłocki, co świadczy o rodzinnych tradycjach artystycznych tej rodziny.