Wiktor Stefan Marian Misky to postać, która z pewnością zasługuje na uwagę w historii Wojska Polskiego. Urodził się 8 września 1890 roku w Wadowicach, a swoją karierę wojskową związał z intendenturą, pełniąc funkcję podpułkownika.
Jego życie i działalność miały znaczący wpływ na rozwój struktur wojskowych w Polsce. Zmarł w 1950 roku, pozostawiając po sobie dziedzictwo, które nadal jest badane przez historyków.
Życiorys
Wiktor Stefan Marian Misky przyszedł na świat 8 września 1890 roku, w Wadowicach, w rodzinie Ludwika oraz Wiktorii z Polityńskich. Miał brata Ludwika (1884–1938), który był utalentowanym malarzem. Przed wybuchem I wojny światowej pracował jako technik.
Gdy rozpoczęła się I wojna światowa, Misky 4 sierpnia 1914 roku dołączył do oddziałów strzeleckich. Już od 20 sierpnia 1914 roku był żołnierzem pierwszej kompanii III batalionu 1 pułku piechoty Legionów Polskich. W październiku tego samego roku odniósł rany podczas bitwy pod Laskami, po czym przeszedł leczenie, a następnie został podoficerem rachunkowym w 1 pułku piechoty (I Brygada) oraz 6 pułku piechoty (III Brygada). W 1917 roku pełnił służbę w oddziale sztabowym 1 pp.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, Wiktor został przyjęty do Wojska Polskiego, gdzie 1 marca 1919 roku mianowano go podporucznikiem prowiantowym. Wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej, służąc w strukturze WOZG Warszawa-Powązki. Po awansie na kapitana 1 czerwca 1919 roku, a następnie na majora 1 lipca 1923 roku, działał w korpusie oficerów zawodowych administracji na stanowisku szefa Okręgowego Zakładu Gospodarczego I, przydzielony do Szefostwa Intendentury w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr III w Grodnie.
W 1928 roku Misky był szefem Rejonowego Kierownictwa Intendentury w Grodnie. W 1932 roku znowu pracował w Szefostwie Intendentury Okręgu Korpusu Nr III w Grodnie. Już około 1934 roku objął urząd prezydenta miasta Grodna. Przed wyborami parlamentarnymi do Sejmu RP w 1935 roku mianowano go komisarzem wyborczym w okręgu wyborczym nr 77. Latem 1936 roku wyjechał na urlop, po którym planował ustąpić z urzędu prezydenta i powrócić do służby wojskowej na stanowisku szefa intendentury. W połowie 1935 roku awansował na stopień podpułkownika intendentury, z datą 1 stycznia 1935 roku, i pełnił funkcję szefa intendentury w Dowództwie Korpusu Ochrony Pogranicza w Warszawie, pozostając na tym stanowisku aż do marca 1939 roku.
W momencie wybuchu II wojny światowej, podczas kampanii wrześniowej 1939 roku, Misky był szefem służby intendentury armii „Poznań”. Został wzięty do niewoli przez Niemców i przebywał w obozach, w tym w oflagu VII A Murnau. Udało mu się odzyskać wolność na końcu wojny, a dokładnie 29 kwietnia 1945 roku. Po wojnie osiedlił się we Francji, gdzie zmarł w 1950 roku.
26 kwietnia 1927 roku w Sanoku poślubił Stanisławę Dąbrowiecką, pochodzącą z Brzozowa (ur. 1906), a świadkiem ich zawarcia małżeństwa był kpt. Gustaw Tysowski. Warto również wspomnieć, że był pierwowzorem postaci Witka Delneya w powieści Emila Zegadłowicza Zmory.
Ordery i odznaczenia
Wśród zaszczytów i odznaczeń, które zostały przyznane Wiktorowi Miskiemu, można wymienić kilka znaczących wyróżnień, które odzwierciedlają jego wkład w historię i walkę o wolność. Poniżej przedstawiamy istotne nagrody, którymi został odznaczony:
- Krzyż Niepodległości, przyznany 24 października 1931,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany 10 listopada 1928,
- Krzyż Walecznych, przyznany przed 1923 rokiem,
- Srebrny Krzyż Zasługi, nadany 2 marca 1925,
- Odznaka „Za wierną służbę”,
- Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej, który został przyznany w Łotwie w 1929 roku.
Przypisy
- a b c d e f g h i Wiktor Misky. bohaterowie1939.pl. [dostęp 07.09.2020 r.]
- a b c d e f g h Wiktor Misky. zolnierze-niepodleglosci.pl. [dostęp 07.09.2020 r.]
- Wiktor Stefan Marian Misky. niezwyciezeni1918-2018.pl. [dostęp 07.09.2020 r.]
- M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 632 „za zasługi na polu pracy niepodległościowej”.
- M.P. z 1925 r. nr 62, poz. 234 „za szczególne zasługi, położone w dziedzinie organizacji i administracji armji Rzeczypospolitej Polskiej”.
- Dziennik Personalny MSWojsk. Nr 12 z 06.08.1929 r., s. 239 - jako Witold Stefan Marian Misky.
- Edward Kozikowski: Między prawdą a plotką. Wspomnienia o ludziach i czasach minionych. 1961, s. 191.
- Mirosław Wójcik Bolesław Leśmian - glosa do biografii, w: Akcent, nr 1-2 (91-92)/2003, s. 138.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 86, 1277.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 1316.
- Rocznik Oficerski 1924, s. 47, 1159.
- Rocznik Oficerski 1924, s. 1197.
- Rocznik Oficerski 1928, s. 771, 784.
- Rocznik Oficerski 1932, s. 314, 460.
- Rocznik Oficerski 1939, s. 919-920.
- Józef Śleszyński. Awanse w armji i flocie. „Warszawski Dziennik Narodowy”. Nr 35B, s. 4, 01.07.1935 r.
- Komisarze wyborczy. „Kurier Warszawski”. Nr 202, s. 3, 26.07.1935 r.
- Nominacja komisarzy wyborczych. „Express Poranny”. Nr 205, s. 2, 26.07.1935 r.
- Z całego kraju. Grodno. Przed ustąpieniem prezydenta. „Warszawski Dziennik Narodowy”. Nr 222B, s. 5, 14.08.1936 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Józef Kaiser (oficer) | Rudolf Więckowski | Wojciech Drewniak | Stanisław Profic | Tadeusz Malinowski (generał) | Witold Karpiński | Jerzy Dobrodzicki | Jacek Bętkowski (1904–1980) | Zbigniew Tłok-Kosowski | Konstanty Łotocki | Ludwik Izierski | Józef Golonka (chorąży) | Tadeusz Zapałowicz | Tadeusz Kurzeja | Karol Masny (generał)Oceń: Wiktor Misky