Rudolf Więckowski, urodzony 2 października 1892 roku w Wadowicach, był osobą o znaczącym wkładzie w historię Polski. Jako porucznik uzbrojenia Wojska Polskiego, poświęcił swoje życie służbie wojskowej i obronie ojczyzny. Jego odwaga i determinacja zostały uhonorowane przyznaniem Orderu Virtuti Militari, najwyższego odznaczenia wojskowego w Polsce.
Niestety, Rudolf Więckowski stał się jednym z wielu, którzy stracili życie w wyniku zbrodni katyńskiej. Jego śmierć miała miejsce wiosną 1940 roku w Katyniu, co wpisuje się w tragiczną historię tego okresu, kiedy to tysiące polskich oficerów zostało zamordowanych przez władze radzieckie. Warto pamiętać o takich postaciach jak Rudolf Więckowski, aby uczcić ich pamięć i oddać hołd ich poświęceniu dla Polski.
Życiorys
Rudolf Więckowski przyszedł na świat w rodzinie Franciszka oraz Stefanii w Wojdyłłach. Po ukończeniu gimnazjum w Krakowie, które zakończył w 1913 roku, został aktywnym członkiem Strzelca. Po odbyciu odpowiedniego przeszkolenia, 6 sierpnia 1914 roku wyruszył na front, przyłączając się do oddziału uzupełnień 1 pułku piechoty. Wkrótce wcielono go do batalionu Wyrwy-Furgalskiego, gdzie walczył aż do maja 1919 roku, w trakcie tej służby odniósł ranę w bitwie pod Konarami. Po zakończeniu leczenia, trafił do 2 baterii 1 pułku artylerii, a swoje działania wojenne kontynuował aż do tzw. kryzysu przysięgowego.
Od 15 lutego 1919 roku, Rudolf został internowany w Huszt na Węgrzech. W maju tego samego roku wstąpił do armii austriackiej, biorąc udział w kampanii serbskiej oraz włoskiej. Po upadku Austro-Węgier, przybył bezpośrednio z frontu do Lwowa, gdzie wstąpił do 1 pułku artylerii, uczestnicząc w obronie miasta. W pierwszych latach dwudziestego wieku, pełniąc funkcję chorążego, pracował w Centralnym Składzie Amunicji Nr 1 na stanowisku ewidencyjno-personalnym.
W dniu 15 sierpnia 1928 roku Rudolf Więckowski został mianowany podporucznikiem, przy czym uzyskał także 1. lokatę w korpusie oficerów administracji ze starszeństwem od 1 sierpnia 1928. Następnie przydzielono go do 29 Dywizji Piechoty w Grodnie, na stanowisko kierownika kancelarii. W październiku 1931 roku przeniesiono go do 29 Pułku Artylerii Polowej, który stacjonował w tym samym garnizonie. W marcu 1932 roku Rudolf przeszedł do korpusu oficerów uzbrojenia, jednocześnie trafiając do Głównej Składnicy Uzbrojenia Nr 1.
W tym samym roku objął stanowisko kierownika kancelarii w Szkole Zbrojmistrzów w Warszawie. 29 stycznia 1932 roku awansował na stopień porucznika z datą wsteczną na 1 stycznia 1932 roku, zajmując 1. lokatę w korpusie oficerów uzbrojenia. Na początku marca 1939 roku sprawował obowiązki adiutanta w Szkole Uzbrojenia. W trakcie kampanii wrześniowej Rudolf Więckowski został wzięty do niewoli przez armię sowiecką i umieszczony w obozie w Kozielsku.
Wiosną 1940 roku, tragicznie zginął w lesie katyńskim. Na szóstej liście wywózkowej z 1940 roku widnieje jako poz. 20. Życie osobiste Rudolfa było związane z Kamilą z Mrowickich, z którą doczekał się syna, również imieniem Rudolf. Dnia 5 października 2007 roku, na mocy decyzji ministra obrony narodowej, Aleksandra Szczygły, Rudolf Więckowski został pośmiertnie mianowany na stopień kapitana. Uroczysty awans ogłoszono 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie ceremonii pod nazwą „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Ordery i odznaczenia
Rudolf Więckowski został odznaczony wieloma prestiżowymi wyróżnieniami, które podkreślają jego zasługi i poświęcenie dla kraju.
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 5771,
- Krzyż Niepodległości – 13 kwietnia 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
- Krzyż Walecznych,
- Medal Zwycięstwa „Médaille Interalliée”,
- Srebrny Krzyż Zasługi.
Przypisy
- Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 05.10.2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- Rybka i Stepan 2006, s. 489.
- Rybka i Stepan 2006, s. 359.
- Kolekcja VM, s. 3.
- Kolekcja VM, s. 1.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 13 z 09.12.1932 r., s. 427.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 6 z 23.03.1932 r., s. 247.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 7 z 23.10.1931 r., s. 336.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 2 z 30.01.1932 r., s. 99.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 13 z 15.08.1928 r., s. 275.
- Rocznik Oficerski 1932, s. 825.
- Rocznik Oficerski 1932, s. 305.
- Banaszek, Roman i Sawicki 2000, s. 316.
- Księga Cmentarna Katynia 2000, s. 684.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Wojciech Drewniak | Stanisław Profic | Tadeusz Malinowski (generał) | Witold Karpiński | Jerzy Dobrodzicki | Jacek Bętkowski (1904–1980) | Zbigniew Tłok-Kosowski | Konstanty Łotocki | Karol Masny (generał) | Tadeusz Kurzeja | Józef Kaiser (oficer) | Wiktor Misky | Ludwik Izierski | Józef Golonka (chorąży) | Tadeusz ZapałowiczOceń: Rudolf Więckowski