Karol Masny (generał)

---

Życiorys

Karol Masny przyszedł na świat 27 grudnia 1887 roku w Wadowicach, w rodzinie Józefa oraz Wiktorii z domu Białek. Kształcił się w c. i k. Gimnazjum Wyższym w tymże mieście. Jego militarna kariera rozpoczęła się 28 sierpnia 1914 roku, kiedy to zaciągnął się do Legionów Polskich. Służył w jednostkach 3. oraz 2. pułku piechoty Legionów Polskich, wykonując obowiązki oficera rachunkowego.

W lipcu 1917 roku, po kryzysie przysięgowym, wstąpił do Polskiego Korpusu Posiłkowego. W lutym 1918 roku, po przegranej bitwie pod Rarańczą, został internowany w Wiedniu. Z dniem listopada 1918 roku zyskał przydział do Wojska Polskiego. Jego pierwszym zadaniem było zorganizowanie Głównej Kasy Wojskowej w Ministerstwie Spraw Wojskowych w Warszawie.

W następnym miesiącu przeniesiono go do Łodzi, gdzie objął funkcję szefa intendentury Dowództwa Okręgu Generalnego „Łódź”. W marcu 1919 roku został nakazany na stanowisko zastępcy szefa intendentury w Dowództwie Okręgu Generalnego „Kraków” w Krakowie. Po krótkim czasie wrócił do Ministerstwa Spraw Wojskowych, zajmując się kwestiami żywnościowymi jako szef Sekcji Żywnościowej w Departamencie Gospodarczym, a później jako szef Komisji Żywnościowej w Departamencie VII Intendentury.

W sierpniu 1923 roku objął obowiązki zastępcy szefa Departamentu Intendentury MSWojsk. Dwa lata później, w grudniu 1927 roku, powierzono mu pełnienie funkcji szefa Departamentu Intendentury, co sprawował aż do września 1939 roku. W okresie II RP osiedlił się w koloniach wojskowych, w takich miejscowościach jak Iwanie, Iwanówka oraz Bożkiewicze (osada Janówka, gmina Młynów, powiat dubieński).

Podczas kampanii wrześniowej 1939 roku wykonywał obowiązki szefa intendentury w Naczelnym Dowództwie Wojska Polskiego. Po kapitulacji został internowany w Rumunii, a konkretnie w obozie w Băile Herculane. Pozostawał tam bez przydziału aż do roku 1942, kiedy to przeniesiono go na wyspę Bute. Jeszcze w tym samym roku objął pozycję szefa Intendentury i Służby Pieniężnej w Ministerstwie Obrony Narodowej.

We wrześniu 1945 roku został wyznaczony na stanowisko szefa Służby Pieniężnej. 6 września 1946 roku, w wyniku decyzji władz, razem z 75 innymi oficerami stracił obywatelstwo polskie, które przywrócono mu pośmiertnie w 1971 roku. Od grudnia 1948 roku kontynuował służbę w Biurze Rozrachunkowym Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia.

Karol Masny zmarł 27 marca 1968 roku w Londynie. Został pochowany na Cmentarzu Brompton w tym mieście.

Awanse

Karol Masny, będący osobą o bogatej karierze wojskowej, zyskał szereg awansów, które wskazują na jego rozwój i zasługi w służbie. Oto niektóre z kluczowych punktów jego kariery:

• chorąży – 26 maja 1916,
• podporucznik – 1 kwietnia 1916,
• podpułkownik – zweryfikowany 3 maja 1922 ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 1. lokatą w korpusie oficerów intendentów,
• pułkownik – 31 marca 1924 ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923 i 1. lokatą w korpusie oficerów intendentów,
• generał brygady – ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939.

Te awanse odzwierciedlają nie tylko jego osobisty rozwój, ale także zaufanie, jakim obdarzały go przełożone w trakcie lat służby.

Ordery i odznaczenia

Generał Karol Masny był odznaczony wieloma zaszczytnymi nagrodami, co podkreśla jego znaczący wkład w historię i walkę o niepodległość Polski. Wśród jego odznaczeń można wymienić:

• Krzyż Niepodległości, nadany 6 czerwca 1931,
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Walecznych, którym uhonorowano go czterokrotnie,
• Złoty Krzyż Zasługi, otrzymany 10 listopada 1928,
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• Złota Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej I stopnia.

---

Oceń: Karol Masny (generał)

---