Witold Damasiewicz

---

Życiorys

Witold Damasiewicz, wybitny artysta, ukończył wadowickie gimnazjum klasyczne, gdzie uczył się razem z Karolem Wojtyłą. Po zakończeniu II wojny światowej, w 1948 roku, zdobył dyplom na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W tym samym czasie, od 1945 roku, studiował również malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie jego nauczycielami byli Zbigniew Pronaszko i Zygmunt Radnicki, a dyplom uzyskał w 1952 roku. Dodatkowo uczestniczył w kursie malarstwa ściennego prowadzonym przez Wacława Taranczewskiego.

Podczas studiów, wspólnie z innymi artystami takimi jak Przemysław Brykalski, Andrzej Wajda oraz Jan Tarasin, Damasiewicz był zaangażowany w działalność Grupy Samokształceniowej. Grupa ta została założona w 1948 roku przez Andrzeja Wróblewskiego i skupiała zwolenników sztuki realistycznej i społecznie zaangażowanej. Artysta brał udział w Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki pt. „Przeciw wojnie – przeciw faszyzmowi”, która odbyła się w warszawskim Arsenale w 1955 roku.

W latach 1950–1954 Damasiewicz piastował stanowisko asystenta Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie. Następnie, w latach 1954–1957, pracował jako aspirant artystyczny. Od 1959 roku był częścią grupy MARG (Malarstwo, Architektura, Rzeźba, Grafika). Józef Kluza, dyrektor Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie, docenił jego wiedzę i zakwalifikował go na stanowisko nauczyciela malarstwa i rysunku w 1958 roku. Swoją karierę zawodową zakończył na emeryturze w 1980 roku.

Damasiewicz swoją twórczość koncentrował na malarstwie i rysunku, projektując także malarstwo ścienne. Na początku swojej kariery tworzył obrazy figuratywne, które często mieściły się w stylu postarsenałowego ekspresjonizmu, czasem w sposób wyrazisty deformując ludzką postać. Z kolei w latach 60. rozpoczął prace abstrakcyjne, które cechowały się syntetycznymi formami przypominającymi znaki. W późniejszych latach jego twórczość ewoluowała w kierunku symetrycznych kompozycji, które przypominały ikony.

W sztuce Damasiewicza zauważalna była głęboka ekspresja i używanie metaforycznych środków wyrazu. Rozwinął odrębny styl, który łączył abstrakcję aluzyjną z figuracją. Jego obrazy charakteryzowały się bogactwem form, doskonałą jakością rozwiązań kolorystycznych oraz niezwykłym operowaniem światłem, które wydobywało się z wnętrza jego dzieł. Kolor odgrywał kluczową rolę, a sam Damasiewicz kładł ogromny nacisk na przemyślaną i precyzyjnie skonstruowaną kompozycję.

Artysta posiadał bogate doświadczenie wystawiennicze, prezentując swoje prace od 1951 roku, zarówno w Polsce, jak i za granicą. W latach 90. jego dzieła zdobyły uznanie na wystawach takich jak Cork Art Society w Irlandii, Rebecca Hossack Art Gallery w Londynie oraz na ostatniej wielkiej retrospektywnej wystawie w Pałacu Sztuki w Krakowie, która miała miejsce przed jego śmiercią.

Nagrody

Artysta Witold Damasiewicz zdobył wiele prestiżowych nagród w swojej karierze, które podkreślają jego talent oraz wkład w świat sztuki. Oto zestawienie niektórych z jego osiągnięć:

• 1973 – Nagroda Galerii Arkady w Krakowie,
• 1976 – Złoty Medal Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie,
• 1978 – Nagroda im. Jana Cybisa.

Najważniejsze wystawy indywidualne

W ciągu swojej kariery artystycznej, Witold Damasiewicz miał wiele znaczących wystaw indywidualnych, które pozostawiły trwały ślad w świecie sztuki. Warto przyjrzeć się niektórym z nich:

• 1956 – Salon Po Prostu, Teatr Żydowski, Warszawa,
• 1966 – Pałac Sztuki (oraz wystawa retrospektywna 1995), Kraków,
• 1973 – BWA, Tarnów,
• 1977 – Galerie am Prater, Berlin,
• 1993 – Cork Arts Society, Cork,
• 1994 – St. James Gallery, Londyn,
• 1995 – Witold Damasiewicz. Wystawa retrospektywna, Pałac Sztuki, Kraków,
• 2002 – Witold Damasiewicz. Malarstwo, Galeria Gołogórski, Kraków,
• 2010 – Witold Damasiewicz. Malarstwo. Obiekty, Galeria Nautilus, Kraków.

Te wystawy pokazują rozwój twórczy artysty oraz jego znaczenie w kontekście polskiej sztuki współczesnej.

Wybrane wystawy zbiorowe

Witold Damasiewicz miał przyjemność brać udział w licznych wystawach zbiorowych na przestrzeni swojej kariery artystycznej. Oto niektóre z nich:

• 1952 – Pałac Sztuki, Wystawa Grafiki Krakowskiego Okręgu ZPAP, Kraków,
• 1953 – Pałac Sztuki, Wystawa Grafiki Krakowskiego Okręgu ZPAP, Kraków,
• 1955 – Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi, Arsenał, Warszawa,
• 1957 – I Wystawa Młodego Malarstwa i Rzeźby, BWA, Warszawa,
• 1958 – II Wystawa Młodego Malarstwa i Rzeźby, BWA, Warszawa,
• 1959 – Ogólnopolska Wystawa Plastyki, Muzeum Miejskie, Radom,
• 1962 – Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Krakowski Malary, Swaz Slovenskych Vytvarnych Umelcow, Bratysława,
• 1970 – W stronę romantyzmu, Filharmonia Narodowa, Warszawa,
• 1972 – Man and his World, Montreal,
• 1973 – The Connossieur in Poland Cracow Art. Festiwal, BWA, Kraków,
• 1974 – Kraków 74, Zachęta, Warszawa,
• 1984 – Art Contemporain Polonais Peinture et Grave, Museé des Beaux-Arts, Lyon; Consument Art ’84, Kunsthalle, Norymberga,
• 1984 – Laureaci Nagrody im. Jana Cybisa, Galeria Kordegarda, Warszawa.

Prace Witolda Damasiewicza są bardzo cenione i znajdują się w zbiorach takich instytucji jak Ministerstwo Kultury i Sztuki, Muzeum Narodowe w Krakowie, Poznaniu i Toruniu, Urząd Miasta Krakowa, a także w Galerii Fundacji Karolyi w Vence (Francja) oraz w wielu prywatnych kolekcjach w Polsce i poza jej granicami.

---

Oceń: Witold Damasiewicz

---