Czesław Panczakewicz

Nauka i edukacja

Czesław Antoni Panczakiewicz to niezwykle interesująca postać w historii polskiego ruchu turystycznego. Urodził się 27 maja 1901 roku w Wadowicach, mieście znanym nie tylko z pięknych krajobrazów, ale również z bogatej tradycji kulturowej. Jego życie zakończyło się 19 grudnia 1958 roku, ale jego dziedzictwo wciąż jest widoczne.

Był on nie tylko d działaczem turystycznym, ale także animatorem oraz pedagogiem, co oznacza, że miał znaczący wpływ na rozwój turystyki w Polsce oraz na edukację młodzieży w tym zakresie. Jego działania przyczyniły się do popularyzacji turystyki jako ważnego elementu życia kulturalnego w kraju.

Życiorys

Czesław Panczakiewicz, syn Andrzeja, był osobą wyjątkową, która znacząco wpłynęła na życie lokalnej społeczności. Ukończył Państwowe Gimnazjum im. M. Wadowity, co stanowiło krok w kierunku jego późniejszej kariery pedagogicznej.

W czasie wojny polsko-bolszewickiej służył w 12 pułku piechoty. Po odbyciu służby wojskowej oraz ukończeniu studiów pedagogicznych, w 1925 roku zasilił szeregi kadry dydaktycznej w wadowickim Państwowym Gimnazjum im. M. Wadowity, gdzie uczył wychowania fizycznego, prowadząc „ćwiczenia cielesne dla chłopców”. Jego kariera u nauczyciela trwała aż do przejścia na emeryturę w 1953 roku, a jego pasją było propagowanie turystyki pieszej oraz narciarskiej wśród młodzieży.

Wśród jego uczniów znalazł się również Karol Wojtyła, późniejszy papież Jan Paweł II. Panczakiewicz był również komendantem hufca ZHP w Wadowicach oraz angażował się w działalność Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. W trudnych czasach II wojny światowej prowadził tajne nauczanie, co też podkreśla jego determinację w walce o edukację młodzieży.

Po wojnie, w latach 1949–1951, pełnił odpowiedzialną funkcję przewodniczącego Miejskiej Rady Narodowej w Wadowicach, co ukazuje jego zaangażowanie w życie społeczno-polityczne regionu. Jako działacz turystyczny, w 1927 roku dołączył do wadowickiego Koła Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, gdzie zajął różne stanowiska, w tym sekretarza i skarbnika, a także delegata w pracach górskich. Na początku jego działalności, Panczakiewicz użyczał swojego mieszkania jako miejsce do odbywania obrad.

W 1929 roku wytyczył pierwszy szlak turystyczny, prowadzący z Wadowic na Leskowiec. Równocześnie z Władysławem Midowiczem był jednym z inicjatorów budowy schroniska pod Leskowcem, które nadzorował osobiście. W latach 1930–1939 zajmował stanowisko Prezesa Koła, a ponadto był członkiem Zarządu Babiogórskiego Oddziału PTT w Żywcu. Już wówczas dążył do tego, aby wadowickie koło uzyskało status samodzielnego oddziału PTT, co udało się osiągnąć dopiero w 1947 roku.

Po utworzeniu PTTK, Panczakiewicz kontynuował swoją działalność, nawet pomimo pogarszającego się stanu zdrowia, co potwierdza przywiązanie do turystyki i lokalnej społeczności.

Ordery i odznaczenia

Czesław Panczakewicz odebrał szereg odznaczeń, które doceniły jego wkład w życie publiczne i społeczne. Oto najważniejsze z nich:

  • srebrny Krzyż Zasługi, przyznany 10 listopada 1933 roku,
  • medal 10-lecia Polski Ludowej, otrzymany 7 stycznia 1955 roku.

Upamiętnienie

Czesław Panczakiewicz został uhonorowany w wyjątkowy sposób, który ukazuje znaczenie jego osiągnięć. Jego imieniem nazwano szlak turystyczny, który został wytyczony w 1973 roku, a który obecnie ma nieco zmieniony bieg. Dodatkowo, jedna z przełęczy Beskidu Małego została nazwana jego imieniem w 1982 roku, co również podkreśla jego wpływ na lokalną geografię.

W Wadowicach, stadion miejski również nosi jego imię od 2009 roku, co wskazuje na znaczenie, jakie Panczakiewicz miał dla społeczności lokalnej. Od 1 czerwca 2002 roku, jego nazwisko znajduje się na schronisku PTTK Leskowiec, co stanowi trwałe świadectwo jego dziedzictwa.

Przypisy

  1. M.P. z 1955 r. nr 35, poz. 346 - Uchwała Rady Państwa nr 0/30 na wniosek Ministra Oświaty.
  2. M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 279 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

Oceń: Czesław Panczakewicz

★★★★★
Średnia ocena:4.78 Liczba ocen:13