UWAGA! Dołącz do nowej grupy Wadowice - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Kazimierz Bulas


Kazimierz Bulas, urodzony 17 lutego 1903 roku w Wadowicach, a zmarły 26 września 1970 roku w Houston, to postać wybitna w dziedzinie polskiej nauki. Był to nie tylko archeolog klasyczny, ale także badacz starożytnej sztuki greckiej, który posiadał zdolności językowe jako poliglota oraz tłumacz. Uczony ten zyskał uznanie dzięki tworzonym audycjom radiowym w języku nowogreckim, które odbywały się z Polski.

Kazimierz Bulas był wykładowcą na renomowanym Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie dzielił się swoją wiedzą i pasją z młodym pokoleniem studentów. Jego kariera akademicka obejmowała również Uniwersytet Jagielloński oraz Uniwersytet Mikołaja Kopernika, gdzie rozwijał swoje zainteresowania badawcze i dydaktyczne.

Po 1947 roku, Kazimierz trafił na Zachód, gdzie najpierw osiedlił się we Włoszech, a później w Stanach Zjednoczonych. Jego dorobek naukowy obejmował także współautorstwo dwutomowego słownika polsko-angielskiego, który został wydany przez Fundację Kościuszkowską. Jego prace i badania pozostawiły trwały ślad w dziedzinie archeologii oraz kultury europejskiej.

Życiorys

„Kazimierz Bulas z sukcesem ukończył maturę w Państwowym Gimnazjum w Wadowicach w roku 1921. W tym samym roku, w okresie jesieni, rozpoczął swoją edukację na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie studiował archeologię klasyczną oraz historię starożytną na Wydziale Filozoficznym. Już w 1923 roku, jako student, uzyskał zatrudnienie jako młodszy asystent w katedrze kierowanej przez profesora Piotra Bieńkowskiego. W ramach podnoszenia swoich kwalifikacji skorzystał z możliwości studiowania uzupełniającego w Francji i Włoszech. Zwieńczeniem jego studiów było absolutorium, które obronił 4 lipca 1925 roku. Po tym wydarzeniu ponownie wyjechał do Włoch, gdzie pracował nad pracą doktorską. Ostatecznie uzyskał stopień doktora 24 czerwca 1927 roku na podstawie swojej rozprawy zatytułowanej 'Ilustracje starożytne do Iliady’. W trakcie swojej edukacji zdobył biegłość w kilku językach obcych, w tym w litewskim i tureckim.

W latach 1927–1929 Kazimierz Bulas pełnił rolę asystenta na Uniwersytecie Jagiellońskim, a ponadto nauczał greki i łaciny w Gimnazjum św. Jacka oraz pracował w czytelni Towarzystwa Polsko-Włoskiego. W wrześniu 1929 roku podjął studia zagraniczne, dzięki stypendium Funduszu Kultury Narodowej. Jego podróż trwała dwa semestry i obejmowała Berlin, Belgię, Francję, Wielką Brytanię, Włochy, Jugosławię oraz Turcję, po czym w latach 1930–1931 przebywał jako stażysta w École Française d’Athenes, gdzie opanował nowogrecki. Po powrocie do Krakowa, od 1 października 1931 roku, otrzymał stanowisko starszego asystenta. W 1935 roku uzyskał habilitację na podstawie pracy 'Chronologia attyckich stel nagrobnych epoki archaicznej’. W dniu 1 października 1936 roku mianowano go adiunktem.

W ramach badań dokonanych w Polsce uczestniczył w projekcie Corpus Vasorum Antiquorum, który był patronowany przez Polską Akademię Umiejętności. W 1932 roku opublikował swoją pracę na temat klasyfikacji i chronologii miniaturowych o specyficznej dekoracji, datowanych przez niego na początek IV wieku p.n.e. W kolejnym roku opublikował pionierski podręcznik akademicki 'Keramika grecka’. Od 1931 roku prowadził lektorat języka nowogreckiego na Uniwersytecie Jagiellońskim. W tym czasie przygotował również cykl pogadanek na temat współczesnej Grecji, które transmitowano w Radiu Kraków, a jego teksty ukazywały się w 'Ilustrowanym Kurierze Codziennym’. W roku 1932 został konsulem honorowym Grecji w Krakowie, a wkrótce zaczął prowadzić audycje w Radiu Katowice w języku nowogreckim, co uczyniło te audycje pionierskimi, bowiem Grecja nie miała wtedy własnych stacji radiowych. Zyskał dzięki temu dużą popularność w Grecji.

Kazimierz Bulas brał udział w otwarciach linii lotniczej do Salonik w 1936 roku, a także uczestniczył w ceremonii, podczas której nadano jednej z ulic w tym mieście nazwę Polskiej (marzec 1937). W kwietniu 1937 roku był członkiem delegacji Uniwersytetu Jagiellońskiego na obchody stulecia Uniwersytetu Narodowego im. Kapodistriasa w Atenach, w trakcie których został odznaczony Złotym Krzyżem Orderu Feniksa. Między 1936 a 1938 rokiem prowadził wykłady na temat relacji między kulturami polską i grecką w Atenach i Salonikach. Podejmował się również tłumaczenia literatury nowogreckiej na język polski, w tym dramatu autorstwa Spirosa Melasa, z którym łączyła go zażyła przyjaźń. W 1937 roku towarzyszył Melasowi w jego podróży do Polski, gdzie dramaturg przekazał prezydentowi Krakowa urnę z ziemią z cmentarza bojowników greckich w Missolungi, która miała być złożona na Kopcu Piłsudskiego.

W dniu 6 listopada 1939 roku Kazimierz Bulas został aresztowany w ramach Sonderaktion Krakau. Po aresztowaniu przewieziono go do Wrocławia, a następnie do obozów Sachsenhausen i Dachau. Dzięki interwencjom Ministerstwa Spraw Zagranicznych Grecji oraz członków Niemieckiego Instytutu Archeologicznego, został zwolniony z obozu 12 kwietnia 1940 roku. Po powrocie do Krakowa żył z nauczania języków obcych oraz tłumaczeń. Kiedy wojna dobiegła końca, powrócił do pracy akademickiej jako docent i adiunkt w katedrze kierowanej przez Stanisława Gąsiorowskiego. Od października 1945 roku pracował na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie objął katedrę archeologii klasycznej jako profesor nadzwyczajny. W 1947 roku przeniósł się do Rzymu, gdzie przez następne trzy lata kierował stacją naukową Polskiej Akademii Umiejętności. W latach 1950-1951 był związany z Bibliotheca Hertziana. Następnie, wraz z rodziną, osiedlił się w Stanach Zjednoczonych, w Houston, gdzie podjął pracę w bibliotece Rice University. Wspólnie z dwoma amerykańskimi slawistami, Francisem J. Whitfieldem i Lawrence’em L. Thomasem, opracował dwutomowy słownik polsko-angielski oraz angielsko-polski, który został wydany jako The Kościuszko Foundation Dictionary. Kazimierz Bulas zmarł w Houston 26 września 1970 roku.”


Oceń: Kazimierz Bulas

Średnia ocena:4.52 Liczba ocen:24