Zbigniew Scholtz

---

Życiorys

„Zbigniew Scholtz rozpoczął swoje kształcenie w Kołomyi, a następnie kontynuował naukę w II Państwowym Gimnazjum im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Stanisławowie. W okresie przed wybuchem II wojny światowej studiował prawo na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W jesieni 1939 roku zdołał przedostać się do Francji, gdzie od października tego samego roku walczył w Wojsku Polskim, w tym w 6 Kresowym Pułku Strzelców Pieszych. Po zakończeniu Kampanii francuskiej jego losy potoczyły się niefortunnie – został internowany w Szwajcarii. Udało mu się jednak uciec z obozu internowania i powrócić do Francji, gdzie włączył się w walkę w ramach ruchu oporu. Następnie służył w 2 Korpusie Polskim, a po zakończeniu wojny osiedlił się w Wielkiej Brytanii.

W Londynie ukończył studia, a przez wiele lat pełnił funkcję wykładowcy w Henley College w Coventry. Na emigracji nie pozostał bierny – aktywnie uczestniczył w życiu społecznym i politycznym Polonii. Był członkiem Niezależnej Grupy Społecznej i w latach 1963-1972 zasiadał w Radzie Jedności Narodowej. W 1973 roku przystąpił do odłączonej od NGS grupy noszącej nazwę Klub Kombatancko-Społeczny, w ramach którego jako przedstawiciel zasiadał w V Radzie Narodowej RP w latach 1973-1977. Dalsze lata jego kariery obejmowały wybory do VI Rady Narodowej RP (1977-1983), gdzie wstąpił do Klubu Społecznego, grupy złożonej z radnych wybranych w powszechnych wyborach.

W latach osiemdziesiątych związany był z Polską Partią Socjalistyczną, z jej ramienia zasiadał w VII (1983-1989) oraz VIII (1989-1991) Radzie Narodowej RP. Jednocześnie działał lokalnie w polskiej społeczności w Leamington, gdzie był prezesem Polskiego Ośrodka w latach 1971-1990. W swojej karierze politycznej pełnił różnorodne funkcje – był ministrem bez teki w pierwszym rządzie Alfreda Urbańskiego, następnie ministrem sprawiedliwości w drugim rządzie Kazimierza Sabbata (1978-1979), ministrem oświaty i kultury w jego trzecim rządzie (1979-1983), ministrem spraw emigracji w czwartym rządzie (1984-1986), aż w końcu pełnił rolę ministra w pierwszym (1986-1989) oraz drugim rządzie Edwarda Szczepanika (1989-do śmierci w 1990).

W 1974 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim przez Prezydenta RP na Uchodźstwie, a w 1989 przyznano mu Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 30 czerwca 1990 roku w szpitalu w Coventry. Po śmierci, 11 lipca tego samego roku, został pochowany w Leamington Spa (sq 82-179B), gdzie mieszkał przez wiele lat.”

Ordery i odznaczenia

Wśród licznych zaszczytów, jakie otrzymał Zbigniew Scholtz, na szczególną uwagę zasługują jego znaczące odznaczenia. Wśród nich można wymienić:

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 11 lutego 1974.

---

Oceń: Zbigniew Scholtz

---