Stanisław Sopicki

---

Życiorys

Stanisław Sopicki przyszedł na świat 1 października 1903 roku w Wadowicach. Jego edukacja rozpoczęła się na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie studiował filologię klasyczną. Zatrudnienie znalazł w piśmie Głos Narodu w latach 1925–1934. Następnie, w latach 1934–1935, aktywnie uczestniczył jako członek warszawskiego Klubu Sprawozdawców Parlamentarnych. W listopadzie 1935 roku dołączył do zespołu redakcyjnego katowickiego czasopisma Polonia, gdzie zarządzał działem politycznym. Historyczne zmiany w jego karierze miały miejsce od listopada 1937 do marca 1938, kiedy redagował dziennik Stronnictwa Pracy o nazwie Nowa prawda.

W tym okresie był także czynny w Polskim Stronnictwie Chrześcijańskiej Demokracji, pełniąc funkcję sekretarza generalnego od 1934 do 1937 roku. Po tym czasie przeszedł do Stronnictwa Pracy, w którym znalazł się w Komitecie Wykonawczym.

W obliczu wybuchu II wojny światowej, przebywał w Krakowie, jednak w 1940 roku nielegalnie udało mu się opuścić kraj i dotrzeć do Wielkiej Brytanii w styczniu 1941. W latach 1942–1944 był aktywnym członkiem II Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej. Krótki okres od lipca do grudnia 1943 roku spędził jako redaktor naczelny Dziennika Polskiego oraz Dziennika Żołnierza.

W listopadzie 1944 został mianowany ministrem odbudowy administracji publicznej w rządzie Tomasza Arciszewskiego. Choć liderzy jego partii nie wspierali rządu, sprostał zadaniu aż do 1947 roku. W 1945 roku sprzeciwił się polityce Karola Popiela, który starał się o legalizację działalności w Polsce. W wyniku tego konfliktu stał się jednym z liderów tzw. Komitetu Zagranicznego Stronnictwa Pracy, prowadzącym niezależną działalność na emigracji.

W tej samej roli ministra odbudowy administracji publicznej funkcjonował w rządzie Tadeusza Komorowskiego w latach 1947–1949. Następnie zasiadał w III Radzie Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej, a od września 1950 do stycznia 1952 pełnił funkcję ministra skarbu w rządzie Romana Odzierzyńskiego. W 1951 roku przyłączył się do grupy polityków Stronnictwa Pracy, którzy wbrew większości reprezentowali wsparcie dla prezydenta Augusta Zaleskiego.

W 1954 roku opowiedział się za zjednoczeniem politycznym emigracji, stając się członkiem Komisji Porozumiewawczej Stronnictw i Ugrupowań. Jej celem było doprowadzenie do realizacji postanowień Aktu Zjednoczenia Narodowego, a następnie Tymczasowej Rady Jedności Narodowej, w której działał aż do 1961 roku. Od 1956 roku w dalszym ciągu walczył o jedność w Stronnictwie Pracy, które znów połączyło swoje siły. W 1959 roku usunięto go z partii z powodu różnic w podejściu do politycznego zjednoczenia emigracji.

W 1960 roku założył grupę pod nazwą Stronnictwo Pracy-Komitet Zagraniczny. Przez następne lata aktywnie publikował swoje teksty, będąc częścią władz Instytutu Akcji Katolickiej oraz wydawcą Biuletynu LWIL. Stanisław Sopicki zmarł 11 lutego 1976 roku w Londynie.

---

Oceń: Stanisław Sopicki

---