Mieczysław Mączyński był postacią o znaczącym wpływie na polską inżynierię leśną oraz turystykę górską. Urodził się 21 października 1882 roku w Wadowicach, gdzie spędził swoje dzieciństwo.
Jego wszechstronność i zaangażowanie w działalność społeczną oraz górską przyniosły mu zasłużoną reputację.
Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie 4 listopada 1940 roku w obozie Mauthausen-Gusen, co przypomina nam o mrocznej historii tamtego okresu.
Życiorys
Mieczysław Mączyński był synem Franciszka (1842–1887) oraz Józefy z Furgalskich. Jego brat to Franciszek Mateusz. Mąż Marii Czeskiej-Mączyńskiej, znanej literatki, był osobą o bogatym życiorysie.
Ukończył wyższą szkołę realną w Krakowie. W latach 1902–1905 kontynuował naukę na Wydziale Leśnym Akademii Ziemiańskiej w Wiedniu, gdzie uzyskał tytuł inżyniera leśnika. Po ukończeniu studiów, rozpoczął pracę u żywieckich Habsburgów, a w 1934 objął stanowisko dyrektora generalnego leśnych dóbr żywieckich.
W czasie I wojny światowej, w 1914 roku, wstąpił do 2 Pułku Piechoty II Brygady Legionów, gdzie walczył i został ranny w bitwie pod Mołotkowem. Jego zaangażowanie w działalność społeczną jest godne uwagi – był współzałożycielem Oddziału Babiogórskiego Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Żywcu, gdzie pełnił funkcję prezesa, a także był liderem Towarzystwa Szkoły Ludowej w Żywcu. W 1921 roku, objął przewodnictwo w Oddziale Babiogórskim PTT.
Wieloletnia działalność Mączyńskiego w środowisku turystycznym zaowocowała dwukrotną rozbudową oraz unowocześnieniem schroniska na Markowych Szczawinach. Zainicjował również dobudowę części schroniskowej do nowej gajówki pod Pilskiem. Był zwolennikiem dużych projektów schronisk na Hali Miziowej i w Zwardoniu oraz wspierał młodych znakarzy, takich jak Józef Merta i Władysław Midowicz.
W latach 1924-1940 zasiadał w zarządzie głównym PTT, a od 1937 do 1940 roku pełnił rolę jednego z wiceprezesów. Po wybuchu II wojny światowej, od 2 września 1939 roku przez kilka tygodni sprawował obowiązki burmistrza Żywca. Aresztowano go w kwietniu 1940 roku przez gestapo, po czym uwięziono w Bielsku.
25 kwietnia 1940 roku został przetransportowany do KL Dachau, a następnie do obozu koncentracyjnego Mauthausen-Gusen, gdzie tragicznie zginął 4 listopada 1940 roku. Jego życie zostało upamiętnione, a symboliczny grób znajduje się na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC8-B-1).
Ordery i odznaczenia
Mieczysław Mączyński był laureatem wielu prestiżowych nagród oraz odznaczeń, które potwierdzają jego znaczący wkład w życie kraju. Wśród najważniejszych wyróżnień przyznanych mu znalazły się:
- złoty Krzyż Zasługi,
- medal Niepodległości (przyznany 9 października 1933 roku),
- srebrny Wawrzyn Akademicki (otrzymany 7 listopada 1936 roku).
Upamiętnienie
Ścieżka z Huciska na Babią Górę, znana jako Ścieżka Żywczaków, została nazwana na cześć Mieczysława Mączyńskiego. To upamiętnienie jego osoby jest nie tylko hołdem, ale również przypomnieniem o jego znaczeniu dla regionu.
Przypisy
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 13.08.2021 r., s. 194.
- Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 06.06.2020 r.]
- Mała Encyklopedia Babiogórska, Władysław W. Midowicz (red.), Pruszków: Rewasz, 1992 r., s. 51, ISBN 83-85557-04-0.
- M.P. z 1936 r. nr 261, poz. 461 „za krzewienie czytelnictwa”.
- M.P. z 1933 r. nr 235, poz. 255 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Oceń: Mieczysław Mączyński